De gitaargroep The Swallows werd in november 1961 in Bredene opgericht door Raymond Bossaer op sologitaar en zanger/gitarist Laurentius Vanacker alias Vic Laurent. Naast drummer Jacky Vandewalle sloten de tweelingbroers Ronny (basgitaar) en Johnny Cools (slagggitaar) zich bij hun aan. The Shadows waren hun grote voorbeeld. De repetities vonden plaats in de achterzaal van cafe ‘Tramstatie’. In de zomermaanden van 1962 volgde hun doorbraak. Ze mochten optreden op de kiosk gelegen tussen Oostende en Blankenberge en de Torenhof in Bredene en waren vaak te vinden in chieke nachtclubs aan de kust. Ze waren naast The Seabirds en The Silhouets een van de meestgevraagde gitaargroepen van de kuststreek. Na de opkomst van de beatmuziek in 1963 in Engeland pasten zij hun repertoire aan en in het zomerseizoen speelden ze avond aan avond voor de Engelse toeristen. Ook waren ze in in 1964 present in het Casino van Oostende op het Belgisch Vedettenbal.
In 1963 namen ze zelf een aantal nummers op en stuurden deze naar producer Al van Dam. Hieruit volgde in 1964 een uitnodiging om een aantal van eigen composities in de studio te komen opnemen. Al van Dam en Frank Rover waren de producers. Hun eerste single verscheen op het Week-End label. “Sea-Nimph” – dat met een knipoog naar “Tabou” van de Jokers was geschreven – was een pareltje, waarbij het geschreeuw van meeuwen de passende kust atmosfeer schepten. “I’m Sorry Girl” was in een overvalste Beatles stijl. De demo tape kwam in 1988 in het bezit van wijlen Werner Arys, nadat hij sologitarist Ray Bossaer van The Swallows had opgespoord.
Eind 1964 werd drummer Jacky Vandewalle vervangen door Willy Geerolfs. In 1968 namen ze hun tweede single op met de eigen nummers “Woman don't love me” / “You” voor Basart – Europhone Records. Uit de progressieve fuzz sound bleek dat de band duidelijk met zijn tijd was meegegaan.
In 1970 werd de naam van de groep gewijzigd in "The Bunch". De groep speelde in de stijl van Creedence Clearwater Revival. De bezetting werd uitgebreid met keyboardspeler Paul ‘Curley ‘ Dellaert in 1971. Deze formatie maakte 3 singles in de periode 1971-1974. In een gewijzigde bezetting gingen ze nog tot 1983 door.
Ray Bossaer keerde in 1985 terug naar zijn roots en begon sologitaar en bas te spelen in de achtmans formatie The Sixties Rock & Roll Band en The Howlin’ Coyote Band (C&W band). Volgens een bron op het internet Belgian Metal History is Ray Bossaer helaas in het nieuwe millennium overleden.
Bron: TWIST AND FRIT' - Concept & research: Werner Arys († 2005)
